«پیروزی در شیکاگو» را با کارگردانی داود رشیدی نخستین تئاتر حرفهای و همچنین پرفروش ایران پس از انقلاب اسلامی میدانند؛ تئاتری که پس از ۳۰ شب اجرا به دستور رئیس وقت مجموعه تئاترشهر متوقف شد تا یکی از موفقترین آثار تئاتری بعد از انقلاب زودتر از موعد تمام شود.
«پیروزی در شیکاگو» را با کارگردانی داود رشیدی نخستین تئاتر حرفهای و همچنین پرفروش ایران پس از انقلاب اسلامی میدانند.
تازه در سال ۱۳۷۱ بود که برای اولین بار بعد از انقلاب و مدتی ممنوعالکاری به داود رشیدی اجازه اجرای تئاتر داده شد و او «پیروزی در شیکاگو» را با بازی بازیگرانی مانند مهدی هاشمی، فریماه فرجامی، کاظم هژیرآزاد، سیروس ابراهیمزاده، منوچهر حامدی و… در تئاتر شهر به صحنه برد.
بابک بیات آهنگسازی پیروزی در شیکاگو را انجام داد که اولین استفاده از موسیقی جاز در تئاتر بعد از انقلاب بود و علیرضا عصار و فواد حجازی جوان در آن روی صحنه پیانو و ساکسیفون مینواختند.
این نمایش توانست برای اولینبار پای شهروندان معمولی را هم به سالنهای تئاتر باز کند. بلیتهای «پیروزی در شیکاگو» در تهران به سرعت فروخته میشد؛ در شروع هفته و اعلام آغاز بلیتفروشی، بلیتها رزرو میشد و به سرعت تمام ظرفیت بلیتها تا آخر هفته فروخته میشد.
اما نمایشی که قرار بود سه ماه بهار را روی صحنه باشد، پس از ۳۰ شب اجرا تئاتر به دستور رئیس وقت مجموعه تئاترشهر متوقف شد تا یکی از موفقترین آثار تئاتری بعد از انقلاب زودتر از موعد تمام شود.