اولین سریال تلویزیونی‌اش «روزگار قریب» را خیلی‌ها جزو بهترین سریال‌های در میان سریال‌های دو دهه اخیر می‌دانند.
«هزاران چشم» دیگر ساخته کیانوش عیاری هم البته توفیق خوبی در جذب مخاطب داشت و در سال ۸۲ توانست مخاطبان بسیاری را همراه کند. حالا دو سالی است که زمزمه بازگشت کیانوش عیاری به تلویزیون پیچیده و علاقه‌مندان این فیلمساز اجتماعی منتظر سریال تازه او «۸۷ متر» هستند.
سریالی که عیاری سال ۸۷ قصد ساخت آن را داشت اما به دلایل مختلف از جمله تأمین نشدن بودجه مالی ساخت آن تا نیمه مرداد سال ۹۶ به تعویق افتاد. تولید این سریال البته به‌خاطر حساسیت‌های عیاری و کوتاه نیامدن از استانداردهایش همچنان ادامه دارد و در این میان ایجاد وقفه به خاطر مسائل مختلف بی‌تأثیر نبوده است.
اواخر اردیبهشت ماه سال گذشته بود که تولید «۸۷ متر» به‌دلیل مشکلات مالی متوقف شد و پس از حدود دو ماه وقفه، از ۲۳ تیرماه عوامل تولید این سریال دوباره دست به کار شدند. در دومین وقفه این بار شیوع کرونا دوربین سریال «۸۷ متر» را خاموش کرد. پس از ۷۰ روز تعطیلی آنطور که روابط عمومی شبکه یک سیما خبر داده یک هفته‌ای است که با رعایت شرایط بهداشتی تصویربرداری این سریال آغاز شده و در لوکیشن اصلی یعنی خیابان نیلوفر تهران عوامل «۸۷ متر» مشغول کار هستند.
نام اولیه این سریال البته به‌گواه اخبار منتشر شده «۸۸ متر» بود که با توجه به حساسیت مدیران تلویزیون به ارجاع به یک اتفاق یا به تعبیر عیاری، بنا بر مصلحت‌هایی عنوانش تغییر کرد و یک متر کمتر شد.
قصه «۸۷ متر» در سال ۹۶ اتفاق می‌افتد و داستان راجع به آپارتمانی است که به چند خانواده فروخته شده است. برای عیاری اما داستان و هسته اصلی هر قصه بهانه‌ای است تا مسائل مورد نظرش را بیان کند. همان‌طور که در «روزگار قریب» بیوگرافی زندگی دکتر قریب بهانه‌ای بود تا پوست‌اندازی کشور را در آن سال‌ها روایت کند. حالا فروش یک خانه در یک زمان به دو نفر دستاویزی برای گفتن از دغدغه‌هایش است؛ از ارتباط آدم‌ها با یکدیگر و اجتماع تا تقلب، بی‌مسئولیتی و دروغ.
