۱. هنوز ذراتی روی پوست دیده می‌شود
بسته به شرایطی که باعث ایجاد ضایعات و زخم شده است مانند زمین خوردن در پیاده رو، ممکن است ذرات ریز و درشت روی آسفالت بتوانند در منطقه آسیب دیده به دام بفتند. خیلی مهم است که ذرات یا خاک‌های زخم را بلافاصله در طی فرآیند پاکسازی، حذف کنید. در غیر این صورت احتمال عفونت زخم بیشتر می‌شود. با این حال اگر فهمیدید که برای خلاص شدن از شر هر چیز گیر افتاده باید در پوست خود برشی ایجاد کنید، حتما به پزشک مراجعه کنید. تصور نکنید که شستن پوست مفید است یا این که آلودگی‌های آن خود به خود برطرف خواهد شد د. اگر درباره پاکسازی کامل زخم ایجاد شده شک دارید، مراجعه به یک پزشک به منظور تمیز کردن ضایعات یا بریدگی مفید خواهد بود.
۲. از صابون برای تمیز کردن زخم استفاده کرده اید
شاید از دیدن صابون در این لیست شگفت زده شده اید؟ این فقط یکی از محصولات بهداشتی متداول است که می‌تواند برای شما و خانواده تان خطرناک باشد. صابون معمولی دست گاهی اوقات پوست را تحریک می‌کند، که ممکن است روند بهبودی را متوقف کند و به نوبه خود منجر به کند شدن روند بهبود و عفونت زخم شود. البته نحوه واکنش همه نسبت به پاک کننده‌های مختلف، متفاوت است. در این شرایط توصیه می‌شود از تماس مواد شیمیایی با زخم خودداری کنید. برای تمیز کردن قسمت آسیب دیده از یک پاک کننده ملایم مانند ساتافیل استفاده کنید.
۳. خودداری از بستن زخم با باند یا چسب زخم
اگر فکر می‌کنید که بهتر است بعد از تمیز کردن زخم یا خراش نفس بکشد، باید بدانید این فکر اشتباه است. با قرار گرفتن پوست در معرض هوا، عفونت می‌تواند به شکلی گسترده ایجاد شود. سلول‌های جدید برای کمک به بهبود باید در قسمت‌های آسیب دیده تجمع پیدا کنند. پوشاندن زخم و مرطوب شدن این ناحیه می‌تواند روند بهبود را تسهیل کند. اما قرار دادن زخم در معرض هوا روند درمان را تا حدودی متوقف می‌کند.
بهترین راه برای رسیدن به مسیر بهبودی و کمک به جلوگیری از عفونت، مرطوب نگه داشتن زخم با پماد‌هایی مانند وازلین، یا آکوافور است. طبق آکادمی پوست آمریکا، ژله نفتی مانع از خشک شدن زخم می‌شود. زخم‌های که خشک باشند روند بهبود بیشتر طول می‌کشد. با این حال، رعایت این نکات می‌تواند بهبودی را برای رهایی از آن زخم تسریع کند.
۴. زخم تان بسیار عمیق است یا ناشی از فلز زنگ زده است
به طور کلی ایجاد یک زخم عمیق – بخصوص آن که ناشی از فلز زنگ زده – تضمین نمی‌کند که شما بتوانید به طور کلی منطقه زخم را پاکسازی کنید، از همین رو باید فوراً به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید. سعی نکنید این نوع زخم‌ها یا خراشیدگی‌ها را به تنهایی در خانه حل کنید. از ملاقات با پزشک در این موارد حساسیت به خرج دهید، زیرا به احتمال زیاد نیاز به بخیه یا توجه بیشتر از استفاده وازلین و بانداژ باشد. در این موارد حتما به پزشک مراجعه کنید.
۵. قرمزی در اطراف منطقه آسیب دیده ماندگار است
کاملاً طبیعی است که پوست اطراف زخم یا خراش برای مدتی متفاوت به نظر برسد، قرمزی، درد جزئی و حتی ظاهر بافت‌هایی که معمولاً با عفونت اشتباه گرفته می‌شوند، اغلب برای این دوره متدوال و عمومی است. علامت هشدار دهنده زمانی است که به نظر می‌رسد هر یک از این علائم به جای بهتر شدن، بدتر می‌شوند. برای مثال قرمزی اطراف یک زخم یا خراشیدگی نشانه بهبودی است. اما وقتی این عدم تغییر رنگ همچنان ماندگار یا گسترش پیدا کند، ممکن است آلوده شده باشد. در این صورت به پزشک خود مراجعه کنید و مطمئن شوید که هیچ جاینگرانی برای عفونت وجود ندارد.
۶. درد زخم فروکش نمی‌کند
بدیهی است که بریدگی‌ها و خراشیدگی‌های جزئی بیشتر درد دارند. اما اگر درد تان به جای بهبود تدریجی، تا حدی به نظر می‌رسد که غیر طبیعی باشد یا شدت پیدا کرده است وقت آن است که در مورد عفونت احتمالی به پزشک مراجعه کنید. این‌ها دیگر سیگنال‌های درد هستند که هرگز نباید از آن‌ها چشم پوشی کرد.
۷. عفونت زخم بوی ناخوشایند بدهد یا سبز باشد
در صورت ایجاد چرک بعد از بریدن یا خراشیدن، باید دو نکته را جستجو کنید، رنگ و بو. اگر چرکی که بوی ناخوشایند و / یا رنگ سبز داشته باشد، این یک علامت تضمین کننده از زخم آلوده است که باید فورا با پزشک خود تماس بگیرید. اما یک ماده زرد رنگ روی برش یا خراش جای نگرانی ندارد. در این صورت آنچه مشاهده می‌کنید در واقع چیزی به نام بافت دانه‌ای است که جزئی از روند بهبودی است و نباید با چرک اشتباه گرفته شود.
۸. احساس بیماری می‌کنید
اگرچه به نظر می‌رسد علائم عفونت پوستی محدود به پوست باشد، اما همیشه اینگونه نیست. با گسترش عفونت، بدن یک ضد حمله قوی‌تر را تدارک می‌بیند – و این می‌تواند باعث علائم سیستمیک مانند تب، حالت تهوع، سردرگمی ذهنی یا احساس کسلی شود. در حالی که اگر بعد از زخم شدید احساس مریضی کردید، برای ارزیابی پوست و علائم خود حتما به پزشک مراجعه کنید. زخم آلوده ایجاد شده می‌تواند جدی‌تر شود.
چه زمانی عفونت زخم مسئله‌ای جدی است؟
عفونت‌های زخم و پوست می‌توانند به یک تهدید جدی تبدیل شوند و ممکن است یک شب اتفاق بیفتد. عفونت‌های استاف (Staph) یک نمونه از این موارد هستند. این عفونت‌ها توسط باکتری‌های استافیلوکوکوس ایجاد می‌شوند، میکروب‌هایی که به طور معمول روی پوست افراد سالم دیده می‌شوند. آن‌ها معمولاً مشکل ساز نیستند. هنگامی که باکتری‌ها به بدن حمله می‌کنند که یک عفونت استاف با ایجاد جریان سمی در خون می‌تواند کشنده باشد.
یکی از انواع عفونت‌های ناشی از باکتری‌های استاف، سلولیت است که با قرمزی، تورم، زخم یا ترشحات پوستی مشخص می‌شوند – به طور معمول به پا‌ها محدود می‌شوند. زرد زخم یکی دیگر از عفونت‌های پوستی است که توسط باکتری‌های استاف ایجاد می‌شود. یک بثورات مسری و دردناک است که به طور معمول باعث ایجاد تاول‌های بزرگ همراه با مایع و پوسته می‌شود. اگر هر یک از این علائم را دارید یا گمان می‌کنید عفونت شما به نوبه خود بدتر شده است، حتماً به پزشک مراجعه کنید. پزشک تان ممکن است آنتی بیوتیک‌ها را تجویز کنند یا قسمتی از پوست شما را تخلیه کند که به بهبود وضعیت تان کمک کند. این علائم خاموش را دست کم نگیرید.
