باوجود صدور مجوز برای آغاز تمرینات و اعلام زمان شروع مسابقات، همچنان پیکار موافقان و مخالفان از سرگیری لیگ نوزدهم ادامه دارد و این جنگ روانی وارد ابعاد تازه ای نیز شده است.
حالا می‌توان به وضعیتی که فوتبال ایران در آن قرار دارد واژه «جنگ روانی» را اطلاق کرد چرا که فضا از یک موضع گیری ساده خارج شده و طرفداران فوتبال شاهد روزهایی هستند که هر باشگاه با استفاده از ابزار رسانه‌ای خود تلاش می‌کند که روی تصمیم گیران ورزش اثر بگذارد؛ یک روز نوبت فرهاد مجیدی و یحیی گل‌محمدی است که در استوری اینستاگرام خوراک خبری بدهند، روز بعد نوبت به سعید آذری و … می‌رسد و یک روز دیگر هم فرهاد حمیداوی و محمدرضا زنوزی به عنوان مهم ترین مالکان شخصی لیگ برتر پا به این نبرد تمام عیار می‌گذارند.
بازیکنان نیز نقش پررنگی در اعلام موضع باشگاه‌های خود دارند و البته در این بین موارد استثنا نیز دیده شده‌اند که با اعلام نظر شخصی خود، جنجال به پا کرده اند؛ از محمد خرم الحسینی هافبک خط میانی ماشین سازی که اعلام کرد قهرمانی حق پرسپولیس است تا محمدحسین مرادمند که یک روز بعد از نامه چهار باشگاه از جمله شهرخودرو، از دلتنگی خود برای فوتبال گفت و عنوان کرد که دوست دارد همین فردا مسابقات آغاز شوند.
در این جنگ رسانه‌ای که درون مایه گفتمان طرفین آمیخته به نوع‌دوستی و ارجح بودن سلامتی بر موفقیت فوتبالی بوده است، جبهه‌هایی نیز تشکیل شده که در این مدت بدون تغییر مانده؛ از پرسپولیس به همراه چند تیم دیگر که خواستار ادامه برگزاری لیگ هستند تا سپاهان، استقلال و تراکتور به همراه چند تیم دیگر که خواستار پایان لیگ بدون تعیین قهرمان بوده‌اند. اما در نهایت کدام تیم ها، کدام مدیران و کدام افراد موافق و مخالف سناریوهای مختلف لیگ نوزدهم هستند؟
۱٫ از سرگیری تمرینات و برگزاری ادامه لیگ نوزدهم
موافق: پرسپولیس، شاهین، پیکان، ذوب آهن و احتمالا فولاد
مخالف: تراکتور، شهرخودرو، ماشین سازی، نساجی و…
سناریوی نخست این است که لیگ روند طبیعی خود را طی کند و بعد از برگزاری ۹ هفته، جدول رده بندی تشکیل شود. باتوجه به اعلام نظر ستاد مقابله با کرونا و همچنین برنامه ریزی سازمان لیگ، حالا این سناریو از بقیه قدرتمندتر به نظر می‌آید و احتمال انجامش نیز بیشتر است. مهم ترین موافق این سناریو پرسپولیس است؛ سرخپوشان پایتخت باتوجه به اختلاف ۱۰ امتیازی در تمام رده ها (مدیریت، کادرفنی، بازیکنان و هواداران) موافق برگزاری لیگ هستند و صراحتا از این سناریو حمایت می‌کنند. می‌توان نام صنعت نفت وفولاد را هم به جمع موافقان برگزاری مسابقات اضافه کرد، همچنین شاهین بوشهر، ذوب آهن اصفهان، پیکان و حتی نفت مسجدسلیمان تا حدودی موافقت خود را با برگزاری مسابقات اعلام کرده‌اند.
در جبهه مخالفان اگرچه تا همین چند هفته پیش ۱۳ تیم حضور داشتند اما حالا تعداد آن ها کمتر شده. روز گذشته نامه ای از سوی ۴ باشگاه تراکتور، ماشین سازی، نساجی و شهرخودرو منتشر شد و باید گفت که این چهار باشگاه، اکنون مهم ترین مخالفان تصمیم سازمان لیگ به حساب می‌آیند. باشگاه سپاهان که تمایلی به از سرگیری لیگ نداشت، حالا برای روز ۱۸ خرداد برنامه ریزی دربی دوستانه با سپاهان را داشته و باشگاه استقلال نیز تمریناتش را یک روز زودتر از پرسپولیس آغاز کرد تا نشان دهد آماده برگزاری لیگ است.
با این حال استقلال و سپاهان تحت فشار هواداران و برخی از بازیکنان خود هستند که زیر نامه شب گذشته ۴ باشگاه را امضا کنند و به این پیمان ملحق شوند. اما نکته اصلی که باید به آن اشاره کرد این است که حتی در ۴ باشگاه تراکتور، ماشین سازی، نساجی و شهرخودرو هستند بازیکنانی که به صورت خصوصی یا عمومی اعلام کرده‌اند که لیگ برتر باید برگزار شود و در واقع اعلام مخالفت، موضع مدیرعامل یا مالک این باشگاه ها بوده است.
۲٫ تعطیلی؛ با قهرمان و تعیین سهمیه آسیا (۴ تیم اول)
موافق: پرسپولیس، شاهین، پیکان و…
مخالف: فولاد، شهرخودرو، صنعت نفت، تراکتور، استقلال و سپاهان
پرسپولیس احتمالا تنها مدافع این راهکار است و مهم ترین مخالفان نیز به جز استقلال، تراکتور و سپاهان، باشگاه های فولاد، صنعت نفت و نفت مسجدسلیمان هستند که خود را دارای شانس برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا می‌دانند. چندی پیش سعید آذری مدیرعامل باشگاه فولاد گفت که برای تعیین تیم هایی که سهمیه آسیا می‌گیرند، باید قرعه کشی کرد! همچنین اگر در سناریوهای تعطیلی، تیم سقوط کننده تعیین نشود، احتمالا تمام تیم های قعرنشین به جز ماشین سازی، حامی تعطیلی لیگ (با یا بدون قهرمان و سهمیه آسیایی) خواهند بود.
۳٫ تعطیلی؛ بی قهرمان، با تعیین سهمیه آسیا
موافق: تراکتور، استقلال، سپاهان و شهرخودرو
مخالف: پرسپولیس، فولاد و صنعت نفت
این جا پرسپولیس به مخالف سفت و سخت تبدیل می‌شود. در این مدت باشگاه های رقیب سرخپوشان، با دفاع از چنین سازوکاری، آن را «عادلانه ترین روش پایان لیگ نوزدهم» دانسته‌اند. آن ها اعتقاد دارند که باتوجه به خطر ابتلا به کرونا در زمین مسابقه، بهتر است که لیگ برتر بدون تعیین قهرمان به پایان برسد چون سه تیم دیگر برای کسب این عنوان هنوز شانس دارند. اما از سوی دیگر باتوجه به این که باید ۴ تیم به عنوان سهمیه لیگ قهرمانان آسیا معرفی شوند، این باشگاه ها معتقدند که راهی جز معرفی آن به ACL 2021 وجود ندارد. در این مورد نیز باید دید که مسئله سقوط به چه شکلی تعیین می‌شود، طبیعتا در صورتی که حکم به صعود دو تیم از لیگ آزادگان و سقوط دو تیم پایین جدولی داده شود، پیکان و شاهین نیز مخالف آن خواهند شد.
۴٫ تعطیلی؛ بی قهرمان و بدون تعیین سهمیه آسیا
موافق: –
مخالف: پرسپولیس، سپاهان، تراکتور، استقلال و…
این سناریویی است که شاید تنها تیم های میانه جدولی از آن حمایت کنند؛ تیم هایی که قدرت رسانه ای و هواداری چندانی ندارند و طبیعتا سناریوی مدنظرشان نیز نمی‌تواند طرفدار چندانی داشته باشد و حتی مطرح شود. در این سناریو علاوه بر پرسپولیس، تیم های استقلال، سپاهان و تراکتور نیز مخالف قطعی هستند و شاید حتی برگزاری لیگ را به چنین وضعیتی ترجیح بدهند؛ البته باید در این باره از مسئولان آن ها سوال کرد. این راهکار پیش از عید نوروز نیز به این شکل مطرح شد: لیگ جاری به طور کل نادیده گرفته و سهمیه آسیایی از طریق جدول رده بندی لیگ هجدهم تعیین شود. در این صورت پرسپولیس، سپاهان، استقلال و شهرخودرو به لیگ قهرمانان آسیا می‌روند و در حق تراکتور که تیم سوم لیگ نوزدهم است، اجحاف می‌شود و طبیعتا زنوزی با این موضوع مخالف است. در این صورت پیکان و شاهین نیز برای رهایی از سقوط موافق خواهند بود.
۵٫ تعطیلی موقت؛ تعویق تا شهریور
موافق و مخالف: تاکنون نظر مخالفی با این راهکار به میان نیامده است
سناریوی پایانی که اولین بار سعید فتاحی در برنامه فوتبال برتر آن را مطرح کرد این است که لیگ برتر فعلا تعطیل باشد و سازمان لیگ در ۴۵ روز اتی نقل و انتقالات را آزاد کند و سپس از مرداد ماه ۹ هفته لیگ نوزدهم و ۳۰ هفته لیگ بیستم به صورت متوالی و با تقویم فشرده برگزار شوند. این شاید سناریویی باشد که هر ۱۶ تیم به صورت نسبی آن را قبول داشته باشند اما شاید باتوجه به آغاز تمرینات، امکان پذیر نباشد.
نکته مهم این است که اگرچه هر ۱۶ تیم به سلامتی مردم و این چنین مسائل تاکید ویژه دارند اما بررسی ۴ سناریوی پیش روی لیگ برتر و مواضع متفاوت باشگاه ها نشان می‌دهد که مسئله اصلی در این باره سود و زیان آن هاست که البته طبیعی هم به نظر می‌آید اما مسئله غیرطبیعی، نمایشی است که بیانیه هایی است در این راستا که با واژه های «سلامتی، جامعه پزشکی و…» همراه شده اند.
