اشکان رضایی، بوکسور تیم ملی است که می تواند حضور در المپیک را تجربه کند.اما شرایط این روزها برایش خیلی سخت شده،طوری که مجبور است در بیابان تمرین کند.با این حال حتی تمرین در گرمای بیایان هم برای او مشکل ساز نیست،مشکل جایی است که مسئولان ورزش خوزستان حتی یک زنگ به او نمی زنند تا ببینند که شرایط اش در این روزهای سخت چطور است.

خودش می گوید:«کاش مسئولان استان خوزستان زنگ بزنند و قول الکی بدهند ولی حداقل تماس بگیرند. در این مدت فقط نایب‌رئیس فدراسیون به من کمک کرده است.» او برای تمرین بوکس به جای سالن به پارک و بیابان می‌رود: «حالا تمرینات میدانی و هوازی را در بیایان، جاده، پارک و تمرینات بوکس را در خانه انجام می‌دهم. شهرستان ایذه فقط یک سالن برای بوکس دارد که رینگ و حتی رینگ هم ندارد.ما در سالن روی کاشی تمرین می‌کنیم.کف سالن و همه جا پر از خاک است و حتی سرویس بهداشتی ندارد. پنج‌شنبه هفته قبل وسط تمرین سالن آتش گرفت و ما فرار کردیم. سالن به قدری خراب و فرسوده است که هر لحظه ممکن است اتفاقی بیفتد و فرو بریزد.»

اما این همه دغدغه بوکسور خوزستانی نیست.او در حالی دارد خودش را برای المپیک آماده می کند که هیچ حقوقی دریافت نمی کند.این را خودش می گوید:«در این مدت هیچ حقوقی از فدراسیون نگرفته‌ام. من از سال ۹۴ عضو تیم ملی هستم و ۸ سال است که بوکس کار می‌کنم. اگر در این ۸ سال به جای بوکس کارگری می‌کردم حداقل حالا ۵۰ میلیون پس‌انداز داشتم. ولی حالا حتی یک میلیون تومان هم پس‌انداز ندارم و کاری هم جز بوکس بلد نیستم، الان فقط پدرم کمکم می‌کند. خدا را شکر شرایط نسبتاً خوبی دارم.»

اما حرف های پایانی رضایی.آنجا که او درباره لیگ حرف می زند و می گوید:«برگزاری لیگ پشتوانه خیلی خوبی برای بوکسورهاست و اتفاق خوبی برای بوکس ایران به حساب می آیند.امیدوارم این کار همراه با اتفاق های خوب باشد تا یکی از دغدغه های ورزشکاران حل شود.»