نگار عابدی گفت: «یلدا» فیلمی نفس‌گیر است و مادرانی که دختران جوان دارند می‌توانند با آن همذات پنداری کنند.
نگار عابدی بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر درباره فیلم «یلدا» که این روز‌ها در سینمای هنروتجربه در حال اکران است، اظهار کرد: در ابتدای فیلم من یک ترسی داشتم و همان انقباض در شخصیت مریم کمیجانی زن جوان قصه که مرتکب قتل شده بود در من هم وجود داشت. انگار خود من جای این شخصیت بودم.
وی با اشاره به اینکه مادرانی که دختران جوان دارند می‌توانند با این فیلم همذات پنداری کنند، ادامه داد: «یلدا» فیلم نفس‌گیری بود. در تمام طول فیلم کاملا درگیر ماجرا‌های آن شده بودم و با آن همذات پنداری می‌کردم. شاید همیشه این موضوع خوب نباشد، اما درباره این فیلم بسیار خوب و درست بود.
این بازیگر افزود: از زمانی که در فیلم، مریم کمیجانی درگیر ماجرای جدیدی می‌شود کاملا حالت چهره، فضای فیلم و انرژی‌ای که مخاطب می‌گرفت، عوض می‌شد و من احساس می‌کردم که در شخصیت زن قصه نیز قدرتی به وجود آمده و از حالتی که احساس می‌کند ستم دیده است، بیرون می‌آید.
بازیگر «دهلیز» با اشاره به اینکه «یلدا» از سناریوی قوی برخوردار است، اظهار کرد: از ابعاد مختلف مانند روانشناسی، معضلات اجتماعی و… به قصه پرداخته شده است. همچنین شخصیت شناسی، تحولی که در شخصیت اصلی داستان پیش می‌آمد، سیاهی و سفیدی و همه مواردی که جامعه درگیر آن است، به خوبی در این فیلم نمایش داده شد.
عابدی با اشاره به اینکه کارگردانی این فیلم استایل خوب و ریتم درستی دارد، توضیح داد: بسیار می‌توان درباره «یلدا» صحبت کرد. سینمای ما به هر حال رو به رشد است و فیلم‌هایی مانند «یلدا» گامی رو به جلو هستند. به مسعود بخشی کارگردان و نویسنده این فیلم و دیگر عوامل تبریک می‌گویم.
وی با اشاره به بازی قوی بازیگران تاکید کرد: بازیگر خوب زمانی که در فضای این چنینی قرار می‌گیرد، می‌گوید فرصتی در اختیار من قرار بدهید تا بتوانم خودم را نشان بدهم. این فرصت در اختیار همه بود و همه بازیگران درخشان بودند.
این بازیگر سینما خاطرنشان کرد: دوست داشتم یک قسمت دیگر از این فیلم ساخته شود تا ببینیم آن اتفاقی که در آخر فیلم رخ داد سرانجامش به کجا ختم می‌شود. سرنوشت آن بچه نیز می‌تواند جذاب باشد.
عابدی در پایان درباره سوژه‌ای که «یلدا» به آن پرداخته است، اظهار کرد: بخشش، سوژه بسیار خوبی است. من در فیلم «دهلیز» با همین سوژه نقشی کوتاه بازی کرده‌ام و آنجا بود که متوجه شدم چه قدر این مساله اهمیت دارد. این موضوع در جامعه‌هایی مانند جامعه ما به دلیل فشار همه جانبه‌ای که روی مردم است و همه افراد نمی‌توانند خود را کنترل کنند و ممکن است خطا کنند که می‌کنند، زیاد است.ای کاش اولیای دم بتوانند یک مقدار واقع بینانه‌تر برخورد کنند تا این تنش‌ها کمتر شود. من موافق این سوژه هستم و آرزو می‌کنم از منظر‌های مختلف به آن پرداخته شود
