هر چقدر به هفتههای پایانی لیگ برتر فوتبال نزدیکتر میشویم، به همان مقدار قضاوت داوران از اهمیت بیشتری برخوردار میشوند؛ بهطوریکه یک سوت یا پرچم اشتباه میتواند با ناحق کردن حق، زحمتها و البته سرمایههای یک تیم فوتبال را به هدر بدهد. به بهانه داوری پر اشتباه دیدار ذوبآهن اصفهان با ماشینسازی تبریز که عملا موجب ثبت نتیجهای بر خلاف آنچه در مستطیل سبز روی داده بود، به سراغ مسعود مرادی رفتیم تا درباره حال و احوال این روزهای داوری لیگ برتر با او به گپ و گفت بپردازیم.
ظاهرا باید با خطاهای داوری کنار آمد!
داوری هم مثل همه کارهای دیگر تحتتاثیر کرونا شرایط خاصی را تجربه میکند. یعنی همانطورکه تیمها از تمرینات دور بودند و به همین دلیل با افتی محسوس روبهرو شدهاند، داوران هم بالطبع از آمادگی لازم محروم هستند. اساسا در همه جای دنیا داوران نسبت به قبل پرخطاتر بودند که باید گفت، این امر طبیعی است.
البته ضعف داوری قابل کتمان نیست. این حالت چقدر به عملکرد کمیته داوران و دپارتمان داوری ربط پیدا میکند؟
من از دور نگاه میکنم و از چند و چون کار اطلاعی دقیق ندارم. اما این را میدانم که همه تلاششان را به کار میگیرند تا کارنامه مدیریتیشان زیر سوال نرود. این را هم باید در نظر گرفت که موجودی داوری ما همین است و نمیتوانیم توقع بیشتری داشته باشیم.
لیگ برتر انگلیس با وجود برنامه خیلی فشرده، برخلاف ایران از داوران محدودی استفاده میکنند. به نظر شما بالا رفتن کمیت، کیفیت را پایین نمیآورد؟
دقیقا همینطور است که شما میگویید. ازدیاد داوران در یک لیگ حتما موجب ضعیفتر شدن داوریها خواهد شد و هر چقدر که داوران گلچین شوند، به همان مقدار سوتهای کم اشتباهتری را شاهد خواهیم بود؛ آنهم در شرایطی که بعضا داوران ملی از بینالمللیها بهتر قضاوت میکنند، آنهم درحالی که این در هیچ جای دنیا مشاهده نمیشود.
میتوان گفت، داوران از طریق هیاتهای فوتبال داوران استانهای خود را تحمیل میکنند؟
طبیعی است، هر هیاتی دنبال این است تا داورهایش در سطح بالا سوت بزنند، به همین دلیل با ارتباط گرفتن با هیاتها داوران مورد نظرشان را به لیگ برتر تحمیل میکنند. در واقع این فدراسیون فوتبال است که باید از استقلال کمیته داوران و دپارتمان داوری دفاع کنند تا داوران تحت فشارهای جانبی گزینش نشوند. به هر حال فوتبال هزینههای زیادی دارد؛ بهطوریکه یک سوت اشتباه میتواند تاثیرات منفی جبرانناپذیری در پی داشته باشد. به همین دلیل نباید برای خوشایند روسای هیاتها اسم هر داوری را به لیست لیگ برتریها اضافه کنیم.
ظاهرا بخش داوری فدراسیون فوتبال استقلال لازم را ندارد؟
من از دور نمیتوانم قضاوتی صحیح داشته باشم. اما اینکه در کلاسهای داوری لیگ ۱۶ تیمی، بیش از یک صد و خردهای داور سر کلاس حاضر شوند، جای بحث دارد. مخصوصا بعضیها که بهطور کاملا معلومی حتی آرزوی سوت زدن در ردههای پایینتر را داشتند. اینکه داوران ضعیف در سطح لیگ دو فرصت حضور در لیگ برتر را داشته باشند، قطعا نتیجهای جز سوتهای اشتباه و به ثبت رسیدن نتیجههای غلط و ناحق ندارد.
ممنون، حرفی مانده است؟
اگر کمیته داوران و دپارتمان به هماهنگی لازم برسند، محال است که ارادههای بیرونی بتوانند درباره مسائل مربوط به داوری اعمال نفوذ کنند. در پایان پیشنهاد میدهم برای لیگ بیستم حتما داورانی محدود گزینش شوند تا آنهایی که صلاحیت ندارند، با سوتهای اشتباه حق را ناحق نکنند.