به نقل از واحد ارتباطات، آموزش و پژوهش مجموعه تئاترشهر، «جابه‌جایی تئاترشهر، یک سانتی‌متر نزدیک‌تر» عنوان تازه‌ترین پروژه اجرایی نصیر ملکی‌جو نویسنده و کارگردان تئاتر است که روزهای پنجشنبه نهم، جمعه دهم و یکشنبه دوازدهم مردادماه در محوطه تئاترشهر پیش روی مخاطبان قرار گرفته و می‌گیرد. این کارگردان طی روزهای اخیر نمایش «کوکاکولا» با بازی سیاوش چراغی‌پور و  پگاه کاظمی را در تالار قشقایی مجموعه تئاترشهر روی صحنه برده است.

درباره پروژه «جابه‌جایی تئاترشهر، یک سانتی‌متر نزدیک‌تر » آمده است: «ایده پوچِ جابه‌جا کردنِ یک ساختمان که از اساس غیرِممکن می‌نماید، چنان پوچ و غیرممکن است که همین غیرِممکن بودنش می‌تواند بیننده یا شنونده را به فکر فرو ببرد. اینکه بشنوید یا ببینید که کسی قصد دارد با دستانِ ناتوانش دیوارهای ضخیمِ یک ساختمان را جابه‌جا کند می‌تواند به شکل کنایه‌آمیزی اشاره‌ای باشد به ناتوانی ما در جابه‌جایی هر آنچه ما از جابه‌جا کردنش ناتوانیم. در این چارچوب مفاهیم زیادی وجود دارند که می‌توانند با این ایده اجرایی مطابقت کنند. اجراگران با هم یا تک تک به هل دادنِ دیوارها مشغول می‌شوند و با خط‌کش‌ها و مترهای بزرگ‌نمایی‌شده به شکل اغراق‌شده و وسواس‌گونه‌ای به اندازه‌گیری زمین مشغول می‌شوند.

در مرور خاطرات‌مان یک فاصله بدونِ برگشت وجود دارد که با هیچ نیروی ماورایی و غیرماورایی قابلِ جبران نیست. بیشتر شبیه شنیدنِ شعر یا ایجاز و استعاره است تا یک عملِ مطابق با معیارهای مرسوم. یک اعتراض است به فاصله‌ها و ابعادی که از دسترسِ زندگی و آرمان‌های ما خارج شده‌اند.

این نه یک تئاترِ خیابانی و نه یک پرفورمنسِ صرف است که در یک گالری یا فضایی مشابه گالری اجرا شود بلکه بیشتر شبیه به یک رفتارِ هنجارشکنانه نمادین است که می‌بایست در قابِ تصاویر و عکس‌ها به ضرورتِ اجرای آن فکر کرد. به این معنا که عکس‌ها و بردِ آرشیوی آن از خود پرفورمنس مهم‌تر است و می‌تواند زمینه فکری را در قالبِ یک رویکردِ تازه به هنرِ مدرنِ اجرا به وجود بیاورد.

اجراگران با همان رفتارهای غیرِآشنا که ممکن است در رفتارشناسی بازیگرانِ نمایش‌های پیشینِ من سُراغ داشته باشید بدونِ استفاده از هیچ کلامی با لباس‌ها و صورت‌های کاملا قرمزرنگ برای مدتِ بیست دقیقه دیوارهای تئاترِ شهر را از سمتِ شرقی مجاور ورودی سالنِ چهارسو هُل می‌دهند تا بتوانند فاصله میانِ ساختمان و مجسمه پرویز تناولی را یک سانتی‌متر کم تر کنند. همین. و بعد پرفورمنس تمام می‌شود. نه حرفی زده می‌شود و نه اکت یا رفتارِ خارج از هُل دادنِ دیوار روی می‌دهد. آنچه روی می‌دهد اما، به فکر بردنِ بیننده است از انجامِ یک (سوژه ذهنی) از عملِ محال [ناممکن]. حتما قصه آن دختر بچه که با قاشقِ کوچک خود آبِ دریا را هم می‌زند تا آبِ شورِ دریا شیرین بشود شنیده‌اید. فکر می‌کنم این پرفورمنس نیز، چنین معنای نهفته‌ای را در درونِ خود دارد.

در پرفورمنس «جابه‌جایی تئاتر شهر، یک سانتی‌متر نزدیک‌تر» تولید «کارخانه هنر مدرن»،  نصیر ملکی‌جو طراح و کارگردان، یاسمن رضازاده، محمدحسن سلمانی، مهسا شیخی، بهنام شاملو، حسین مهدوی، مسیح کمالی، کوروس افشار، زینب گرمارودی، محمد مفاخری ، امید تیموری، مینا رمضانی (اجرا گران)، امیر قالیچی و زهرا سلیمیان مجریان طرح، بهنام شاملو و حسین مهدوی دستیاران کارگردان، نصیر ملکی‌جو طراح لباس و آکسسوار، شقایق برهمتی طراح گریم، مهسا شیخی طراح گرافیک،  امیر قالیچی مدیر روابط عمومی، زهرا سلیمیان برنامه‌ریز دیگر عوامل اجرایی این پروژه را تشکیل می‌دهند.

این پروژه با همکاری دفتر تئاتر خیابانی اداره کل هنرهای نمایشی و مجموعه تئاترشهر در روزهای یادشده ساعت ۱۵ و ۱۶:۳۰ در محوطه مجموعه تئاتر شهر میزبان مخاطبان است.