این کارگردان جوان تئاتر که نمایش خود را در تالار محراب اجرا می‌کند، در گفتگویی از علاقه خود به شیوه‌های نمایش ایرانی و نیز تجربه اجرای تئاتر در دوران کرونایی سخن گفت.

او که دانشجوی تئاتر است درباره انتخاب شیوه منسوخ شده نقل زنانه برای اجرای نمایشش توضیح داد: هر یک از شیوه‌های اجرای نمایش در هر جای جهان به دلیل یکسری از ضرورت‌ها و شرایط خاص به وجود آمده‌اند.

دهقان ادامه داد: ریشه شیوه اجرای نقل زنانه هم به دوره قاجار برمی‌گردد که زنان اجازه حضور روی صحنه را نداشتند و تلاش می‌کردند راهی به صحنه بیابند.

او ابراز تاسف کرد: امروز هم حقوق زنان در خیلی از موارد از بین می‌رود آنان همچنان محدودیت‌های بسیار دارند و اگر من این زخم کهنه را باز کرده‌ام، به همین دلیل است.

دهقان در ادامه در پاسخ به این پرسش که چه عاملی سبب شد در دوران کرونا نمایش خود را روی صحنه بیاورد، با لحن طنزآمیزی گفت: مهم‌ترین دلیلش جبر بود! نمایش ما یکی از نمایش‌های برگزیده جشنواره تئاتر آیینی سنتی و قرار بود از ۲۵ فروردین امسال روی صحنه برود که ماجرای کرونا پیش آمد. ولی در هر حال ما ناچار به اجرای این نمایش بودیم چون در سالن دولتی می‌توانستیم کمک هزینه خود را دریافت کنیم و امکان اجرا در سالن‌های خصوصی را نداشتیم. ضمن اینکه تصمیم داریم این نمایش را در شهرهای دیگر هم اجرا کنیم و برای همین اول باید در سالن دولتی اجرای خود را انجام داده باشیم.

او اضافه کرد: ولی بد هم نشد چون در زمانه و شرایطی زندگی می‌کنیم که با وضعیت‌مان با وضعیت کشورهای پیشرفته متفاوت است. مثلا در آغاز کرونا ایتالیا در فروپاشی همگانی بود ولی الان به ثباتی رسیده‌اند ولی در کشور ما به هر دلیلی،کرونا یک سال دیگر مهمان خانه‌های ماست و در این وضعیت تنها کاری که می‌توانیم انجام بدهیم، تغییر شیوه زندگی است.

دهقان که دانشجوی تئاتر است ، اضافه کرد: مثلا درباره کنکور هر روز خبری متفاوت شیده می‌شود و راهی نداریم جز تطبیق خودمان با این شرایط.. گاهی فکر می‌کنم شاید کرونا آمده تا شیوه زندگی ما را تغییر بدهد. در این بین برخی از دوستان می‌گویند این وضعیت خطرناک است ولی باید شیوه زیست خود را عوض کنیم تا بتوانیم دوام بیاوریم.

او تاکید کرد: خود من همه سختی‌های اجرای تئاتر در این وضعیت را می‌دانم ولی ما محکوم به تغییر هستیم و سعی‌ام را می کنم با رعایت همه پروتکل‌های بهداشتی، نمایشیم را به صحنه ببرم که اتفاقی برای اعضای گروهم رخ ندهد. نمی‌دانم کار درستی می‌کنم یا نه ولی قضاوت را به اهل فن می‌سپارم.

دهقان درباره رضایت خود از میزان استقبال تماشاگران افزود: چند نوع شهروند در جامعه داریم؛ کسانی مانند من که به تغییر اعتقاد دارند. کسی که در خانه می‌مانند تا کرونا ریشه‌کن شود و یکسری هم همه چیز را منکر می‌شوند که گروه خیلی خطرناکی هستند ولی عموما تماشاگران تئاتر از دو گروه اول هستند.

او ادامه داد: مسلما در این وضعیت تماشاگران کمتر استقبال می‌کنند و این مشکل را همه کارگردان‌هایی که مشغول اجرای نمایش‌هایشان هستند دارند. به طوری که برخی از بازیگران گروه من که در نمایش دیگری هم بازی می‌کنند در برخی از شب‌ها می‌گویند که آن نمایش چون هیچ تماشاگری نداشته، اجرا نشده است ولی خوشبختانه ما در هر اجرا بین ۱۰ تا ۱۲ تماشاگر را داشته‌ایم. و برای خود من اصل اول، سلامت اعضای گروه و مردم کشورم هست. امیدوارم بعد از کرونا، بار دیگر فرصت اجرا به ما داده شود.

دهقان که بعد از شروع موج دوم کرونا به مدت یک هفته اجرای نمایشش را تعطیل کرده است، خاطرنشان کرد: از استقبال تماشاگران رضایت نسبی ندارم ولی امیدوارم شرایط بدتر از این نشود.

این جوان اصفهانی با لحنی طنزآمیز اضافه کرد: یک هفته تعطیل کردیم چون آمار فوتی‌ها بالا رفت ولی دیدیم پایین نیامد و دوباره اجرای‌مان را آغاز کردیم. ظاهرا اجرای ما در میزان فوتی‌ها تاثیری نداشت!

این کارگردان جوان تئاتر که قرار است نمایشش تا ۲۹ مرداد روی صحنه باشد، در پایان گفت: دلم می‌خواهد این نمایش را در دیگر استان‌ها هم اجرا کنم چون اعضای گروه ما از شهرهای مختلف هستند و در اجرا هم هر کدام با لهجه شهر خودشان دیالوگ می‌گویند.

نمایش «به دنبال بخت» نوشته داود فتحعلی‌بیگی است که به شیوه جالس شادی‌آور زنانه اجرا می‌شود.

این نمایش هر شب ساعت ۲۰ به مدت یک ساعت با بازی رزا ماندنی، رعنا زرگرزاده، شیرین ریاضی، آرزو صدری، طناز کلانتریان، پریا پرنیان، نشاط رازانی، افرا جبارزارع و شیدا باطنی در تالار اصلی محراب روی صحنه می‌رود.