پویان شعله‌ور در گفتگویی با ایسنا درباره این فیلم کوتاه که مدتی است در بسته «بازگشت کوتاه» سینماهای «هنروتجربه» اکران شده است، توضیح داد: آشنایی من با آسمان طوسی پس از دیدن مستند «می لا دو» به کارگردانی ایشان رقم خورد و این آشنایی باعث همکاری ما در «گاو آمریکایی» شد.

وی درباره تدوین این فیلم کوتاه گفت: تدوین «گاو آمریکایی» مانند تدوین همه کارها یک روند مشخص داشت اما یک تفاوتی که با فیلم‌های داستانی رایج داشت این بود که از یک فضای مستند بومی استفاده کرد و من نیز به برداشت‌ها به عنوان برداشت مستند نگاه می‌کردم.

تدوینگر «گاو آمریکایی» درباره تجربه همکاری با آسمان طوسی بیان کرد: زمانی که تدوین اولیه این فیلم کوتاه تمام شد و احساس کردیم برخی از سکانس‌ها مشکل دارد و باید دوباره گرفته شود، آسمان طوسی با همه شرایط و سختی‌هایی که به لحاظ بودجه برایش وجود داشت دوباره تیم فیلمبرداری و صدا را جمع کرد و سکانس‌هایی را که از آن رضایت نداشت مجددا گرفت.

شعله‌ور درباره تفاوت تدوین در کارهای مستند، داستانی و فیلم کوتاه اظهار کرد: تدوین مستند کاملا متفاوت است اما تدوین فیلم کوتاه و فیلم داستانی بلند آنچنان تفاوتی با هم ندارند مگر در بحث حفظ ریتم. در تدوین فیلم بلند ما اساسا به آنالیز و تجزیه و تحلیل جامع‌تر و کامل‌تری نیازمندیم. در تدوین مهم این است که با جابه‌جایی و حذف سکانس‌ها بتوان ریتم فیلم را حفظ کرد.

وی درباره اهمیت توجه به مناطق مختلف کشور در آثار سینمایی عنوان کرد: ما در ایران دارای تعدد فرهنگ‌ها، قومیت‌ها و جغرافیای متنوع هستیم و زمانی که در مناطق دیگر کشور با ویژگی‌های فرهنگی متفاوت فیلم ساخته می‌شود بار دراماتیکی به فیلم اضافه می‌کند که بسیار جالب است. یعنی من به عنوان تدوینگری که تهران به دنیا آمده‌ و بزرگ شده‌ام، کار کردن در این فضاها و آشنا شدن با زبان و فرهنگ منطقه بسیار جذاب بود.

تدوینگر «گاو آمریکایی» افزود: فیلمسازانی که در فیلم‌های خود به فرهنگ منطقه‌ای که در آنجا کار می‌کنند، توجه دارند و از فضای بومی در قصه دراماتیک استفاده می‌کنند هم فیلم بهتری خواهند داشت و هم کار متفاوت‌تری را ارایه می‌دهند.

شعله‌ور با بیان اینکه دیدن این فیلم برای همه مخاطبان سینما خالی از لطف نیست، اظهار کرد: ما امیر نادری، ناصر تقوایی و…را داریم که فیلم‌های شاخصی را در جنوب ساخته‌اند اما فضایی در «گاو آمریکایی» به تصویر کشیده شده است که در کارهای دیگر کمتر آن را مشاهده می‌کنیم. باارزش‌ترین چیزی که من در این فیلم دوست داشتم رابطه میان نوجوان و گاومیش کهنسال بود. این رابطه آن قدر انسانی ترسیم شده است که فکر می‌کنم هر مخاطبی که فیلم را تماشا کند از آن لذت ببرد.

وی در پایان با اشاره به اینکه تدوین کار مستند، داستانی و فیلم کوتاهش برایش تفاوتی ندارد، بیان کرد: من تدوین را با فیلم‌های مستند از سال ۸۸ آغاز کردم و از سال ۹۲ علاوه بر تدوین فیلم‌های مستند تدوین کارهای داستانی را آغاز کرده‌ام. ترجیحم کار خوب کردن است چراکه امروزه مرزی بین فیلم‌های کوتاه، داستانی و مستند وجود ندارد و همه کارها سینما هستند.