محمدفاروق کیانی که در نماهنگ «نهان‌خانه دل»، بخش حرکات آیینی را انجام داده است، خاطره‌ای جالب از فیلمبرداری این اثر با بازی رویا نونهالی را بازگو می‌کند؛ روزی که این داور برنامه «عصر جدید»، عروس تربت‌جامی‌ها شد.
نماهنگ «نهان‌خانه دل» که به «نوایی» هم مشهور شد، با کارگردانی رامین حیدری‌فاروقی، فیلمبرداری کاظم شهبازی، بازی رویا نونهالی، صدای غلامعلی پورعطایی و جمشید پورعطایی و هنرمندی محمدفاروق کیانی، از تولیدات سه دهه پیش تلویزیون ایران است.
این نماهنگ که بر اساس ترانه محلی «نوایی» ساخته شده است، در روستای چشمه‌جوهر و رباط عباس‌آباد تربت‌جام فیلمبرداری شد و در زمان خودش، بیش از ۲ هزار بار، روی آنتن تلویزیون رفت.
محمدفاروق کیانی که در نماهنگ «نهان‌خانه دل»، بخش حرکات آیینی و رقص محلی تربت‌جام را انجام داده، خاطره جالبی را از آن روزها به یاد دارد که شنیدنی است. او با خنده می‌گوید:
«در آن کار، جایی هست که سفره عقد انداخته‌اند. وقتی آماده می‌شدیم این صحنه را بگیریم، یکی از پیرمردهای روستا، من را کشید کنار که: فاروق! مَیی(می‌خواهی)، زن عَقِد کنی؟
گفتم: عمو، این فیلم است.
با دلخوری گفت: بِشی عموجان! مَگَه عقدم فیلُم مِشَه؟!
گفتم: عمو! واقعا داریم فیلم بازی می‌کنیم.
گفت: عمو! ما بِچَه که نی‌یِم؛ قندا به خانه‌یَه؛ شیرینی اَوُردَن؛ مِوَه اَوُردَن.
گفتم: عمو این فیلم است، به خدا.
گفت: به مَدَرِ اعظم بُگُفتی یا نِه؟ بگُو به او؛ بَدَه. صِبا، پس‌صِبا (فردا، پس‌فردا)، ای زنِ‌ر خُودِی‌تُو مِبینَه، دلخور مِشَه.
دیدم کوتاه نمی‌آید. گفتم: چشم. به مادر محمداعظم، حتما می‌گویم.
پرسید: خب، عروس ما مُلایه؟(درس‌خوانده است؟)
گفتم: بله. دکترای بازیگری دارد.
گفت: ئِه. عروس ما دکتر بودَه و ما بی‌خُبر.
رفت، دست خانم نونهالی را گرفت و گذاشت سر دلش.
گفت: عموجان! اَنِه همین‌جِه نَمفَمُم بِرِی چی کَلَّک مِزنه (تپش دارد، دل دل می‌زند)
خانم نونهالی خنده‌اش گرفته بود اما نمی‌خواست دل پیرمرد را بکشند. گفت: چیزی نیست؛ چند تا دارو برایتان می‌آورم.
فردایش، یک پلاستیک قرص جوشان و شربت تقویتی گرفت و برد برای پیرمرد.»
