آسایش و امنیت، حلقه مفقوده‌ای است که پرسپولیس برایش «له له» می‌زند. تصمیم، رفتار و دل‌مشغولی‌های مدیریت جدید باید به پرسپولیس اطمینان خاطر بدهد.
بدون اینکه مقدمه بچینم، می‌خواهم بلافاصله سوالی از شما بپرسم. سوال این است: «آقای جعفر سمیعی زفرقندی، چرا مدیرعامل پرسپولیس شدید؟!»
برای مدیریت در پرسپولیس، باید فکرتان مثل برق کار کند! فرمان دهد و فعال باشد. برای عبور از بحران‌ها -جدا از پول- به پویایی فکری و اندیشه‌ورزی نیازمندید. به مردانی که اهل دل و کار باشند. سره را از ناسره تشخیص دهند و «راه» را جایگزین «چاه» کنند!
این حق پرسپولیس است که برای رسیدن به ستیغ ترین نقطه ممکن، از مغاک مدیریتی خارج شود. برای رسیدن به این منظور باید برخلاف فرمان اسلافتان – البته به درست‌ترین روش ممکن – حرکت کنید!
می‌دانم که می‌دانید؛ تیمی که شما مدیریت آن را در دست گرفتید، با سیلی، صورتش را سرخ نگاه می‌دارد! بدانید با هر تصمیمی که برای تیمتان می‌گیرید، نباید رنگ از رخسارش بپرد، و وحشت سرتا پایش را فرا بگیرد. رفتارتان با تیمتان حالت بی‌تفاوتی نداشته باشد!
آسایش و امنیت، حلقه مفقوده ای است که پرسپولیس برایش «له له» می زند. تصمیم، رفتار و دل‌مشغولی‌های‌تان باید به پرسپولیس اطمینان خاطر بدهد. باید یاس و بدبینی را از سراسر وجود فینالیست لیگ قهرمانان آسیا پاک کنید. باید برای مدیریت در پرسپولیس برخلاف مدیران قبلی، «فسفر» بسوزانید! به اندازه کافی فرصت‌سوزی شده و دیگر جا برای شما و دیگران نمانده است!
