افشین زمانی نویسنده، طراح و کارگردان تئاتر، در گفت و گویی گفت: طبق شنیده‌های من دوستان در تلاشند جشنواره تئاتر فجر را برگزار کنند؛ ولی با روش‌های قدیمی. یعنی همان طور که قبل از کرونا برگزار می‌شد. به نظرم این اشتباه است که با وجود شیوع کرونا این جشنواره برگزار شود. تئاتر امسال فقط سه ماه روی صحنه بوده است و کار زیادی برای ارائه ندارد؛ برگزاری این رویداد فرهنگی بزرگ‌ترین اشتباه دبیرخانه تئاتر فجر است.

وی با اشاره به غیرممکن بودن برگزاری این رویداد فرهنگی اظهار کرد: مگر چند نمایش خوب از خرداد تا شهریور امسال روی صحنه رفته تا با آن‌ها بتوان جشنواره‌ای بزرگ برگزار کرد؟! کیفیت این آثار چقدر بوده است؟ چندی پیش به دبیرخانه جشنواره تئاتر فجر مراجعه کردم و پرسیدم چه اتفاقی خواهد افتاد. می‌خواستم اثری ارائه بدهم که این موضوع به تعطیلی چند روزه برخورد و مدیران بدون پذیرفتن مسئولیت و با وجود اینکه چند دوره برگزیده جشنواره فجر بودم و آثار متفاوتی را روی صحنه بردم، گفتند بعد از اتمام تعطیلی‌ها مجوزتان را بگیرید، فیلمی از اثرتان بفرستید تا تکلیف معلوم شود! خب وقتی اجرای من مشخص نیست قطعا مرکز هنر‌های نمایشی مجوزی به بنده نخواهد داد.

زمانی افزود: دوستان در صورتی که قصد داشتند جشنواره را با شرایط کرونایی برگزار کنند، باید به کارگردان‌هایی که در این سال‌ها کار‌های خوبی داشته و دیده شدند یکسری کار سفارش می‌دادند. باید همه‌ جوانان زحمت کشی که سرشار از استعدادند و در پلاتو‌ها در حال تمرین هستند، دیده شوند. دبیر جشنواره تئاتر فجر از این استعداد‌ها اصلاً خبر ندارد؛ چون برایش اهمیت ندارد چه اتفاقی در تئاتر می‌افتد و چه چیزی پیش روی آن است.

وی درباره معلق ماندن اجرای کار جدیدش اظهار کرد: نام نمایش جدیدم «هاری» است؛ تقریباً دوماه است که تمرین می‌کنیم و یک بخش موزیکال نیز دارد؛ قراردادم را با سالن شهرزاد بسته بودم و قرار بود به صحنه برویم، اما متاسفانه به تعطیلی‌ها برخوردیم. نمایش من آماده است و هزینه‌ها را هم کرده ایم. لباس ها، صحنه و بازیگر‌ها را هم آماده کرده ایم، اما همه چیز روی هواست و هیچ چیز مشخص نیست. در این شرایط دوست داشتیم و می‌خواستیم چراغ تئاتر را روشن نگه داریم اما لطمه خوردیم. هیچ خبری از کمک هزینه‌هایی که گفتند برای کرونا داده می‌شود، نیست.

زمانی در پایان گفت:  کرونا با جانمان بازی می‌کند و در پلاتو‌های کوچک تمرین می‌کنیم و نباید متضرر شویم.بچه‌های تئاتر مظلومند و سختی کشیده اند. تئاتر ما دلسوز ندارد و کسی قلبش برای تئاتر نمی‌تپد. امیدوارم این حرف‌ها به گوش دبیران تئاتر فجر برسد و تئاتر به روز‌های اوج خویش برگردد.