منوچهر والیزاده، دوبلور با سابقه کشورمان، از خاطرات خود در دوران فعالیت هنریاش گفت.
منوچهر والیزاده، مرد ۸۰ ساله دوبلاژ ایران با صدای فوقالعادهاش، جان تازهای به نقشها داده است. این هنرمند، با گذشت سالها، همچنان با صدای منحصر بهفرد خود، به جای جوان اول فیلمهای مطرح صحبت میکند.
والیزاده درباره شروع فعالیتش گفت: «متولد تیر ۱۳۱۹ در محله لالهزار تهران هستم، از دوران دبیرستان بعد از چند تئاتر آماتوری، به تئاتر تهران راه پیدا کردم و در یک نمایشنامه به کارگردانی خانم مورین نقش کوتاهی به عهده گرفتم و پس از آشنایی با منصور متین که از هنرمندان تئاتر و دوبلاژ فیلم بود، به استودیوی شاهین فیلم برای دوبله دعوت شدم.»
وی ادامه داد: «پس از همکاری در چند فیلم کوتاه به استاد علی کسمایی معرفی شدم، چندین سال در خدمت ایشان کارآموزی کردم.»
والیزاده افزود: «من از دوران نوجوانی وارد کار دوبله شدم و دوبله برایم جایگزین حرفههای دیگر شد. بهشدت کار گویندگی را دوست داشتم، بنابراین کارم را رها نکردم و الان۶۲ سال است که بهطور مداوم در کار دوبله هستم.»
این هنرمند درباره دوبله شخصیت صدای جوان گفت: «تشخیص مدیران دوبلاژ بود که شخصیتهای جوان را بگویم. البته نوع صدای من به گونهای بود که به سنین جوان مینشست.»
وی افزود: «نقشهای بسیاری را دوبله کردم، اما مردم هر بار من را میبینند، درباره شخصیت لوک خوششانس مردم خیلی علاقه نشان میدهند و به من میگویند لوک خوش شانس! اوایل که این شخصیت را دوبله میکردم، در ۲۶ قسمت اول که پخش شد، مورد استقبال قرار گرفت.»
والیزاده ادامه داد: «غمانگیزترین اتفاقی که برای من میتواند بیفتد این است که به من بگویند والیزاده جای فلانی خوب حرف نزدی! البته تاکنون پیش نیامده، امیدوارم تا زمانی که زنده هستم هم این اتفاق را نبینم .بهترین خاطرات من هم محبت و صمیمیت مردم نسبت به من است.»