به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی سینما بِلِند (Cinema Blend)، لایواکشن کوتاه معصومیت (Innocence) به نویسندگی و کارگردانی بن رید (Ben Reid) بازنمایی بیماری سندرم داون در سینما را متحول کرده است. این درام جنایی روایتگر داستان یک مرد جوان مبتلا به سندرم داون است که در مرکز مراقبتی محل کار برادرش زندگی می‌کند. در جریان فیلم، جسد بی‌جان یکی از کارکنان این مرکز پیدا و کار به تحقیقات پلیس کشیده می‌شود، تحقیقاتی که از حقایقی شوکه‌کننده پرده برمی‌دارد.
بن رید هدف خود از ساخت این فیلم را تغییر دیدگاه مردم درباره سندرم داون عنوان کرده است. برادر این فیلمساز، تام، به این سندرم ژنتیکی مبتلاست و همین باعث شد او به فکر نوشتن چنین داستانی بیفتد. این دو برادر از دوران کودکی به سینما علاقمند بودند اما به تدریج و هرچه سنشان بیشتر شد، به خالی بودن جای افراد مبتلا به سندرم داون در فیلم‌ها پی بردند.
رید در این باره می‌گوید: این امر به طور قابل درکی باعث سرخوردگی برادرم شد. این که هیچوقت کسی که شبیه خودت باشد یا مثل تو حرف بزند را روی پرده نبینی، باعث می‌شود حس به حاشیه رانده شدن و طرد از جامعه داشته باشی که البته همینطور هم بود. فکر می‌کنم آنچه روی پرده سینماها می‌بینیم از بسیاری جهان دقیقا بازتابی است از ذهنیت مردم و آنچه در جامعه اتفاق می‌افتد. بنابراین فکر کردم یک راه برای برطرف کردن این مشکل این است که به برادرم شخصیتی را هدیه کنم تا تجسم آن چیزی باشد که حس می‌کند نیست و می‌خواهد آن را روی پرده سینماها ببیند.
به گفته کارگردان معصومیت، سریال‌های تلویزیونی و فیلم‌هایی با شخصیت‌های مبتلا به سندرم داون وجود دارند اما براساس تجربیات برادرش از این بیماری، به دقت پرداخته نشده‌اند. آنچه فیلم معصومیت را به اثری منحصربه‌فرد و اصیل تبدیل می‌کند این است که جنبه تاریک مبتلایان به سندرم داون را نیز نشان می‌دهد. مخاطب به سادگی می‌تواند با فرآیند فکری شخصیت مبتلا به این سندرم در مواجهه با یک تصمیم‌گیری سخت، ارتباط برقرار کند.
رید می‌گوید: معمولا آن شخصیت‌های مبتلا به سندرم داون که در فیلم و سریال‌ها می‌بینید به شکل یک قدیس فوق‌العاده خوش طینت تصویر شده‌اند نه شخصیت‌هایی پیچیده که خشم، سرخوردگی، نیاز و هوس را تجربه می‌کنند و ظرفیت انجام کارهای خوب و بد را دارند. و این چیزی بود که برادرم حس می‌کرد بازنمایی دقیقی از او و دیگر بیماران مبتلا به سندرم داون نیست. چون آنها نیز مثل من و شما افرادی بسیاری پیچیده هستند که توان انجام کارهای خوب و بد را دارند.
شخصیت اصلی لایواکشن معصومیت به سندرم داون مبتلاست اما این نکته نه نیروی محرکه شخصیت است و نه داستان فیلم. این شخصیت براساس احساسات و امیال انسانی خود که هم مثبت و هم منفی هستند، رفتار می‌کند و داستان فیلم هم حول یک پرونده قتل می‌گردد. این ویژگی‌ها فیلم را قابل درک می‌کند و باعث می‌شود آنهایی که از سندرم داون تجربه شخصی ندارند با کسی که این تجربه را دارد، ارتباط برقرار کنند.
رید می‌افزاید: یک هدفم از ساخت این فیلم، بازی با تصویر مردم از معلولیت بود. یکی از منابع الهامم فیلم مظنونان همیشگی بود که در آن کوین اسپیسی تظاهر می‌کند معلول است زیرا می‌داند با این کار در چشم کارآگاه داستان ضعیف و عاجز به نظر خواهد آمد. من فکر کردم چه می‌شود اگر به جای کسی که به معلول بودن تظاهر می‌کند، کسی را داشته باشیم که معلول است اما ضعیف و عاجز نیست و از تعصبات و تصورات اشتباه مردم درباره معلولان علیه آنها استفاده می‌کند.
به نظر می‌رسد این کارگردان به هدفی که داشت رسیده است؛ فیلم کوتاه معصومیت به بیش از ۲۰ جشنواره سینمایی از جمله جشنواره بین المللی فیلم فویل، جشنواره فیلم کوتاه استتیکای انگلیس راه یافت و برای دریافت جایزه بفتا ۲۰۲۰ نامزد شد. این لایواکشن همچنین چند جایزه معتبر سینمایی از جمله جایزه بهترین فیلم کوتاه جشنواره لیفت آف لندن و جایزه دن کیشوت جشنواره فیلم کراکوف را از آن خود کرده است.
