بعد از اعلام برنامه ۳هفته از مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران، یکی از مربیانی که به‌شدت به این برنامه اعتراض کرد جواد نکونام بود، چراکه با جابه‌جایی برنامه هفته‌های نهم و دهم، تیم او ۲بازی خانگی پشت‌سر هم برابر نساجی و مس رفسنجان پیدا کرد و در عوض ۳ بازی بیرون از خانه‌اش پشت سر هم افتاد. به این ترتیب فولاد باید در یک بازه زمانی ۲هفته‌ای (از ۲۱دی تا ۵بهمن) به‌ترتیب در خانه سپاهان، پرسپولیس و ماشین‌سازی به میدان برود.

نکونام خیلی محکم و پرسروصدا به این برنامه اعتراض کرد و برای چند ساعت تیتر اول خبرهای ورزشی شد. خب طبیعتا برگزاری ۳بازی بیرون از خانه خوشایند هیچ تیمی نیست، اما در شرایط خاصی این اتفاق رخ داده و در عوض فولاد می‌توانست با کسب ۶امتیاز کامل از ۲ بازی متوالی خانگی، با انگیزه و شور بیشتری راهی ۳بازی بعدی شود. با وجود این سرمربی سرخپوشان اهوازی با دست خودش تیمش را به حاشیه برد و باعث شد فولاد بعد از پیروزی دشوار و ناپلئونی برابر نساجی، مقابل مس رفسنجان در دقیقه ۹۰ گل بخورد و ۲امتیاز کلیدی از دست بدهد.

همه اینها در حالی است که اعتراض نکونام پایه منطقی درستی هم ندارد. بین بازی فولاد- سپاهان و فولاد- پرسپولیس ۸روز فاصله وجود دارد و با این شکاف بزرگ، آن هم در ورزشگاه‌های خالی از تماشاگر واقعا اعتراض و جوسازی چندان منطقی به‌نظر نمی‌رسد.

به هر حال نکو در زمره مربیان نوگرای فوتبال ایران طبقه‌بندی می‌شود و اگر واقعا قرار است اینطور باشد، بهتر است روی متن تمرکز کند نه حاشیه. در غیراین صورت نخستین تیمی که ضرر می‌کند خود فولاد است؛ مثل همین ۲امتیازی که پرید و رفت و دیگر هم قابل جبران نیست.