محمدرضا مقدسیان منتقد سینما  اظهار کرد: فیلم کوتاه از جمله انیمیشن، مستند و انیمیشن داستانی سرنوشت سینمای ایران در سال‌های آینده  را رقم می زند. پس نه در سینمای ایران بلکه در هر کجای دنیا، بستر فیلم کوتاه جایی است که استعداد‌ها می‌توانند خودشان را نشان بدهند و می‌توانند تجربه کسب کنند، اما این به معنی این نیست که کسانی که فیلم کوتاه کار می‌کنند اگر تا آخر عمر فیلم کوتاه بسازند اتفاق بدی افتاده است.

وی افزود:بخش مهمی از جشنواره استعداد یابی است و کسانی هستند که تمایل دارند در این بخش کار کنند، اما دیوار فیلم کوتاه،کوتاه است و این رویکرد شاید فقط در ایران هم نباشد و همه به فیلم کوتاه به مثابه یک امر ثانویه نگاه می‌کنند.

منتقد سینما ادامه داد:اگر بخواهیم نگاه دغدغه‌مند نسبت به سینما داشته باشیم باید فیلم کوتاه را با قدرت پیش ببریم در این صورت سینما قدرتمند می‌شود، اما اگر به فیلم کوتاه توجهی نشود و قدرت آن تخفیف داده شود سینما در ادامه اوضاع خوبی نخواهد داشت.پس جشنواره فیلم کوتاه تهران یا هر جشنواره ای که به فیلم کوتاه می‌پردازد، اولین دغدغه آن نسل سازی و تربیت نیرو است.

وی با بیان اینکه با همه گیری کووید ۱۹ مسئولان به نوع جدیدی از برگزاری جشنواره هم به صورت فیزیکی و هم به صورت بر خط رسیده اند،گفت:یکی از ویژگی‌های مهم جشنواره برخط،  عدالت در بهره مندی از جشنواره است. ما وقتی جشنواره فیلم کوتاه تهران را برگزار می‌کنیم بخش عمده مخاطبان آن در تهران زندگی می‌کردند و امکان اینکه همه کشور را به طور کاملا یکپارچه و بدون تبعیض پوشش بدهیم وجود نداشت، اما شکل برگزاری برخط، این ویژگی مثبت را دارد که هر کس در هر کجای ایران اراده کند و دسترسی به اینترنت داشته باشد،می تواند از آثار در بخش فیلم کوتاه یا جشنواره سینما حقیقت، جشنواره فیلم کودک و نوجوان و جشنواره فیلم فجر به صورت عادلانه‌ بهره ببرد حتی می تواند در بخش‌ آموزشی هم شرکت کند.

منتقد سینما ادامه داد:در سال های آینده کسانی که در هر کجای ایران توانستند از کارگاه و جشنواره های برخط استفاده کنند و استعدادهایشان را بروز بدهند بعدا به قشر سینمایی و مخاطبان سینما اضافه می شوند.

وی با بیان اینکه به دلیل بالا بودن هزینه‌های تولید پیش از این ساخت فیلم کوتاه ساده نبود، اما بچه‌ها با بودجه محدود و خلاقیت سعی می‌کردند کار را  پیش ببرند،گفت: هزینه‌ها افزایش پیدا کرده است؛هزینه فیلم کوتاه در حال حاضر در سطحی است که ما در گذشته می‌توانستیم یک فیلم بلند بسازیم. هزینه های تولید مهم است اما به این معنی نیست که کمک‌های دولت بیشتر شود،اگر فیلم کوتاه محدود به بودجه دولتی شود امکان رشد را از فیلمساز می‌گیرد. پس باید یک نقطه تعادلی بین حمایت دولتی و اینکه فیلمساز بتواند گلیم خود را از آب بیرون بکشد،وجود داشته باشد چون اگر فیلمساز به فکر بیرون کشیدن گلیم خود نباشد، ممکن است زیاد به مخاطب توجهی نکند.

مقدسیان ادامه داد:حمایت دولتی اگر حمایت تربیتی هدایتی باشد، می‌تواند به تربیت نسل‌ها منجر شود و فعالان فیلم کوتاه بهتر بتوانند کار کنند اما واقعیت این است که فیلمسازی در کشور بسیار پر هزینه است.فیلمسازی فیلم کوتاه بسیار پرهزینه‌تر از قبل شده است و کار را بسیار دشوار کرده به نظرم حمایت‌هایی از این دست با برگزاری جشنواره همراه باشد و ادامه داشته باشد می‌تواند جریانی را ایجاد کند که سرمایه گذاران بیشتری به این حوزه ورود کنند و فیلم های بیشتری هم ساخته شود و به چرخه اقتصادی کمک کند و فیلم کوتاه را به سمت بهتری هدایت کند و در حوزه فیلم بلند هم تاثیر دارد؛ دست اندرکاران  فیلم بلند به جای اینکه به بودجه یا شخص تکیه کنند با اقبال مخاطب مسیرشان را تعیین کنند چرا که اگر خوب باشد مخاطب پول می‌دهد و فیلم را تماشا می‌کند و اگر خوب نباشد مخاطب فیلم را نمی بیند.