ساخت فیلم‌ها آسان نیست. اتفاق‌های متعددی می‌تواند در مراحل پیش تولید، تولید و پس از تولید بیفتد. برای مثال ممکن است فیلمبرداری یک اثر سینمایی ماه‌ها و در برخی موارد سال‌ها به طول انجامد. چیزی که ممکن است باعث اعصاب خردی عوامل فیلم سینمایی شود.

این فیلم‌ها شاید در گیشه موفق شوند و یا در استقبال مخاطبان شکست بخورند، اما داستان‌ ساخت آن‌ها برای مدت زیادی در ذهن ها می ماند. در اینجا با تعدادی از این فیلم‌ها آشنا می‌شوید.

بیگانه ۳

بعد از چهار سال وقت گذاشتن برای تولید فیلم سینمایی «بیگانگان»، «بیگانه ۳» در سال ۱۹۹۱ بعد از انتخاب شدن دیوید فینچر برای کارگردانی به مرحله تولید رسید. قبل از فینچر دو کارگردان دیگر از این پروژه کنار گذاشته شدند. از آنجا که کمپانی قرن بیستم تاریخ اکران این فیلم پیش از آنکه فیلمنامه‌ای شکل بگیرد، تابستان ۱۹۹۲ اعلام کرد. فینچر بدون آمادگی و محدودیت‌های استودیو این فیلم را می‌سازد اما نهایتا پیش از آنکه این پروژه به مرحله پس از تولید برسد، آن را ترک کرد.

دنیای آب

فیلمبرداری یک فیلم در آب همیشه ایده بدی بوده، چون کارگردان هیچ کنترلی روی وضعیت آب و هوا و دریا‌ها ندارد. فیلم سینمایی «دنیای آب» ۱۰۰ میلیون بودجه تولید داشت که بیشترین بودجه فیلم در آن زمان هالیوود بود. بعد از تمام شدن تولید در سال ۱۹۹۴ هزینه‌های این فیلم به ۱۷۵ میلیون دلار رسید. این هزینه به خاطر رفت و آمد‌های مکرر از خشکی به محل فیلمبرداری در دریا بود که باعث شد تعداد زیادی از تجهیزات آن‌ها نیز در این راه از بین بروند. جدا از هزینه‌های زیاد، کوین کانستر نزدیک بود در آب غرق شود و یک عروس دریایی هم مرتبا اعضای فیلم را مورد حمله قرار می‌داد. آن‌ها این تجربه را ۷ هفته در جهنم توصیف کردند.

درخشش

استنلی کوبریک همیشه به کارگردانی معروف بود که سکانس‌های مختلف را چندین بار فیلمبرداری می‌کند. در فیلمبرداری «درخشش» کوبریک، سکانسی که شلی ددوال به همراه یک چوب بیسبال از جک نیکلسون فرار می‌کند را ۱۲۷ بار فیلمبرداری کرد تا وحشت و ترس مورد نظر خود را پیدا کند. ۱۳ ماه طول کشید تا این اثر فیلمبرداری شود. علاوه بر این، کوبریک دیالوگ‌ها و جزئیات فیلمنامه را روز به روز عوض می‌کرد به همین دلیل نیکلسون دیگر دیالوگ هایش را حفظ نمی‌کرد چرا که ممکن بود درست قبل از فیلمبرداری دوباره عوض شوند. شلی دووال در مصاحبه‌ای همکاری با کوبریک را غیرقابل تحمل و در عین حال خیلی خوب توصیف کرد.

دروازه بهشت

مایکل چمینو بعد از موفقیت و دریافت جایزه اسکار با «شکارچی گوزن» تصمیم به ساخت «دروازه بهشت» گرفت و تقریبا کمپانی سازنده این فیلم را ورشکسته کرد. قرار بود ۱۱ میلیون دلار برای این فیلم سینمایی هزینه شود، اما در نهایت ساخت این فیلم ۴۴ میلیون دلار خرج برداشت که به دلیل دقت چیمینو در جزئیات و بازسازی لوکیشن‌ها بود. در نتیجه او ۲۲۰ ساعت فیلمبرداری می‌کند که برای استودیو روزی ۲۲۰ هزار دلار هزینه داشت. استودیو قصد اخراج او را می‌گیرد که البته به دلیل بندی که در قرارداد آن‌ها بود این اتفاق نیفتاد. چیمینو یک فیلم ۵ ساعته را به استودیو تحویل می‌دهد، اما آن‌ها فیلم کوتاه تری میخواستند. یک نسخه ۲ ساعت و ۴۸ دقیقه‌ای در سینما‌ها اکران می‌شود که نهایتا در گیشه شکست می‌خورد.

جنگ جهانی زی

این فیلم قرار بود در سال ۲۰۱۲ اکران شود، اما با تاخیر‌های پیاپی درتولید، در سال ۲۰۱۳ در سینما‌ها به نمایش در آمد. در حالی که سه هفته به پایان تولید باقی مانده بود، از نویسندگان اثر خواسته می‌شود تا پایان بندی را عوض کنند، اما آن‌ها زمان کافی برای این کار را نداشتند. در نتیجه فیلمبرداری ۷ هفته دیگر تمدید شد تا علاوه بر افزایش بودجه فراوان، برای آن پروژه‌ای طاقت فرسا باشد.

اینک آخرالزمان

فرانسیس فورد کاپولا، بعد از موفقیت با فیلم سینمایی «پدرخوانده»، پنج سال تلاش کرد تا فیلم «اینک آخرالزمان» را به سینما برساند. کاپولا تیم بازیگری خود را به فیلیپین برد تا ۵ ماه فیلمبرداری را انجام دهند، اما به دلیل شرایط آب و هوایی این کشور و به راه افتادن سیل، مدت زمان فیلمبرداری به ۱۶ ماه افزایش یافت. چندباری هم لوکیشن‌های فیلم با طوفان‌ها به هم ریخت که باعث شد بازسازی دوباره آن‌ها، تولید را ۲ ماه متوقف کند.