تقریبا هیچ فصلی نبوده که مسئولان و بازیکنان پرسپولیس و استقلال از وضعیت مالی گلایه نکنند و حتی گاهی کار به اعتصاب و تحریم تمرین هم کشیده و چند روزی ۲ تیم در بلاتکلیفی بسر بردهاند. این شرایط در چند سال اخیر به وفور تکرار شده و گاهی پرسپولیسیها بیشتر شکایت کردهاند و برخی مواقع هم شکایت استقلالیها بیشتر بوده است.
البته یکی از دلایل اصلی بحران مالی سرخابی سوءمدیریت و بیتدبیری مدیرانشان بوده که با عقد قراردادهای ترکمنچایگونه و غیرمتعارف و کارشناسی نشده با بازیکنان و مربیان ایرانی و خارجی و بخصوص خارجیها بار مالی زیادی به باشگاهها تحمیل کرده و مدیران پس از آنها همواره وارث بدهیهای کلان بودهاند و با توجه به احکام صادره از فیفا اولویت هم همیشه تسویهحساب با خارجیها برای جلوگیری از تبعات خطرناک عدم پرداخت طلب آنها بوده است.
بنابراین دست هر ۲ باشگاه در بسیاری از مواقع به واسطه این قراردادها در پوست گردو بوده، با اینحال معمولا بدهی پرسپولیس زودتر تامین و پرداخت شده که نمونه اخیر و بارز آن تهیه طلب کلان برانکو ایوانکوویچ و ماریو بودیمیر و طولانی شدن پروسه پرداخت طلب وینفرد شفر و نیکولای بودوروف بوده که باشگاه استقلال را تا مرز بسته شدن و جرایم و تنبیههای شدیدتر پیش برده است.
در چند روز اخیر هم به واسطه مصاحبههای تند و انتقادی بازیکنان استقلال پس از بازی با نساجی درباره مشکلات مالی و دست گذاشتن نهادهای نظارتی روی قرارداد برخی از بازیکنان استقلال و مشکلاتی که در قرارداد وریا غفوری کاپیتان این تیم برجسته شده، بحران مالی آبیها در صدر اخبار قرار گرفته است.
باشگاه استقلال در چند ماه گذشته حدود ۶۸ میلیارد تومان از منابع مالی مختلف درآمد داشت که یک اتفاق بیسابقه یا کمسابقه در تاریخ این باشگاه است. از این مبلغ، حدود ۵۸ میلیارد تومان از طریق کارگزار باشگاه تامین شده است. شاید این سوال مطرح شود که اگر استقلال توانسته چنین درآمدی داشته باشد، چرا بازیکنان این تیم از پرداخت نشدن مطالباتشان و همینطور نداشتن امکانات مانند زمین تمرین و تغذیه مناسب گلایه میکنند و حتی حجت نظری سخنگوی باشگاه هم این مشکلات را تایید و تاکید کرد که پرداختیهای باشگاه بین ۱۲و در مواردی اندک ۶۰ درصد بوده است.
در صورتهای مالی باشگاه ثبت شده که از ۶۸ میلیارد تومان درآمد حاصله، ۳۰ میلیارد تومان به بازیکنان پرداخت شده است. اگر این۳۰ میلیارد تومان در فصل گذشته پرداخت میشد، کف درصد پرداختیها حداقل به۴۰درصد میرسید، اما به دلیل رشد چشمگیر قراردادها پیش از شروع فصل در زمان مدیریت قبلی،۳۰ میلیارد پرداخت شده درصد قابلتوجهی را نشان نمیدهد. بقیه پول یعنی ۳۸ میلیارد تومان صرف هزینه باز شدن پنجره نقلوانتقالات به واسطه بدهی به وینفرد شفر، جپاروف و باشگاه پاختاکور، همچنین هزینههای ارزی، کسب مجوز حرفهای و جاری باشگاه شده است.
به عبارتی باشگاه استقلال توانسته از طریق کارگزار خود درآمد خوبی کسب کند، اما همانطور که اشاره شد رشد چشمگیر قرارداد بازیکنان و تعهدی که مدیریت قبلی باشگاه ایجاد کرد، به همراه بدهیهای سالهای گذشته، صدور مجوز حرفهای و … باعث شده باشگاه با چالش مالی مواجه شود.
هرچند مدیریت فعلی کمترین تقصیر را در بحران فعلی دارد اما نوک پیکان انتقادات از سوی بازیکنان و کادرفنی به سمت احمد مددی مدیرعامل و اعضای هیئتمدیره است و آنها فشار زیادی را از سوی اعضای تیم و هواداران تحمل میکنند. شاید بهخاطر همین هم باشد که احمد مددی جمعه شب به دلیل شوک عصبی و حمله قلبی راهی بیمارستان شد که البته پس از معاینه و با مشورت پزشکان راهی منزلش شد اما روز گذشته مجددا در منزل دچار مشکل شد و بار دیگر به بیمارستان مراجعه کرد. البته برخی با دیده تردید و عینک بدبینی به کسالت مدیرعامل باشگاه نگاه میکنند و معتقدند این کسالت مصلحتی بوده تا از بار روانی و فشار زیادی که از سمت اعضای تیم و هوادار روی مددی است، کم شود! حتی برخی برای اثبات ادعایشان موضوع کسالت و ناراحتی قلبی مهدی تاج رئیس سابق فدراسیون فوتبال را پس از رسانهای شدن فاجعه قرارداد مارک ویلموتس سرمربی سابق و بلژیکی تیم ملی پیش کشیدند و آن را یک شگرد مدیریتی و فرار رو به جلو دانستند تا مدیر موردانتقاد از گوشه رینگ خارج شود.
البته هرچه که باشد موضوع بحران مالی استقلال به قوت خود باقی است و مسئولان فعلی باشگاه کار دشواری پیشرو دارند، بخصوص آنکه هنوز حکم پرونده پادوانی و استراماچونی مدافع و سرمربی سابق استقلال صادر نشده ۲ پروندهای که اگر آبیها محکوم شوند در حکم فاجعه است!