استاد بزرگ شطرنج ایران با انتقاد از عملکرد برخی مدارس شطرنج ایران، تاکید کرد: بهتر است خانواده‌ها درباره عملکرد مدارس شطرنج تحقیق کنند و فرزندان‌شان را به هر مدرسه شطرنجی نفرستند، زیرا برخی از این مدارس بعد از گذشت سالیان سال، هیچ خروجی موفقی نداشته‌اند.
آرین غلامی اظهار کرد: به نظر می‌رسد برخی مدارس شطرنج، صرفا به فکر دریافت شهریه هستند و سالیان سال، فراگیران شطرنج را بدون نتیجه‌ای مشخص به دنبال خود می‌کشانند. برخی از این مدارس، امیدهای واهی به خانواده‌ها می‌دهند و درباره توانمندی و استعداد فراگیران، اغراق می‌کنند تا خانواده‌ها همچنان حاضر باشند فرزندان‌شان را به مدارس شطرنج اعزام کنند. این یک رفتار غیراخلاقی و غیرحرفه‌ای است که وقت و انگیزه فراگیران شطرنج را از بین می‌برد. ساده‌ترین راه برای تشخیص مدارس موفق شطرنج این است که والدین درباره عملکرد مدارس شطرنج، تحقیق کنند و ببینند آیا ورزشکار موفق و شناخته شده‌ای در این مدارس تربیت شده است یا خیر.
غلامی با تاکید بر این‌که بهترین سن یادگیری و موفقیت در شطرنج، آموزش از دوران کودکی است، یادآور شد: بهترین مسیر موفقیت و استادی در شطرنج از دوران کودکی آغاز می‌شود. با گذر زمان و بالا رفتن سن، قدرت محاسبات ذهنی پایین می‌آید. به همین علت آموزش حرفه‌ای شطرنج در سنین بالا با هدف استاد شدن، مسیری بسیار سخت و طولانی است. بزرگ‌ترین قهرمانان شطرنج جهان نیز بعد از ورود به میانسالی و سالمندی، دچار افت می‌شوند و همان عملکرد دوران جوانی را ندارند.
وی توضیح داد: کودکان در سنین پایین، استعداد و توان زیادی برای یادگیری شطرنج دارند. تقریبا همه مدعیان جدی قهرمانی شطرنج جهان در طول تاریخ این ورزش، شطرنج را از سن کودکی آغاز کرده‌اند. اگر خانواده‌ها متوجه علاقه و استعداد شطرنج در کودکان خود شدند، بهتر است کودکان خود را از همان سنین مهدکودک به مدارس شطرنج بفرستند. البته همانطور که گفتم باید کیفیت این مدارس هم از قبل بررسی شود.
همچنین غلامی با اشاره به مشکلات قهرمانان شطرنج ایران، تاکید کرد: تا چند سال قبل، مسیر رو به رشدی در شطرنج داشتیم و تعداد استاد بزرگان این رشته نیز در حال افزایش بود، اما کم‌توجهی به قهرمانان شطرنج موجب شد بسیاری از استادان بزرگ شطرنج ایران از کشور مهاجرت کنند. ما مثل کشور روسیه، صدها استاد بزرگ شطرنج نداریم. کل شطرنجبازان ایرانی دارنده عنوان «استاد بزرگ» کمتر از ۲۰ نفر است که خیلی از آنها نیز به کشور دیگری مهاجرت کرده‌اند.
غلامی از کم‌توجهی به قهرمانان شطرنج ایران نیز انتقاد کرد و گفت: وقتی به بالاترین درجه استادی در شطرنج رسیدم، تقدیری انجام نشد و مسؤولان استانی ما حتی به شکل شفاهی هم تبریک نگفتند. استاد بزرگ‌های شطرنج در ایران، چندان از سوی مسؤولان دیده نمی‌شوند و بسیاری از امکانات مورد نیاز برای رشد بیشتر در اختیارشان قرار نمی‌گیرد. امید داریم که با مدیریت جدید فدراسیون شطرنج، این‌گونه مشکلات حل شود و حمایت از قهرمانان این رشته، شکل عملی به خود بگیرد تا شاهد اعتلای شطرنج ایران باشیم.
