سینا آبگون، درباره شروع فعالیت هنری گفت: من از سال ۸۹ وارد عرصه هنر شدم؛ فعالیتم را با ساز گیتار شروع کردم. یک گیتار در خانه بود که کسی از آن استفاده نمی‌کرد؛ اما این اتفاق در درون من رخ داد تا در این مسیر قرار گرفتم. کارم را با کلاس‌های گیتار ادامه دادم تا اینکه فضای موسیقی رپ را به خیابان آوردم. یکسری چیز‌ها دست خود آدم نیست؛ بلکه جرقه‌ای درون آدم‌ها آن‌ها را در مسیری خاص قرار می‌دهد.
وی ادامه داد: به طور رسمی به کار خوانندگی رپ با سبک اعتراضی روی آوردم و ۴ سال در این زمینه مشغول به فعالیت بودم. اوایل کار خود را در کافی‌شاپ‌های همدان و به صورت غیرمجاز و زیر‌زمینی در این شهر آغاز کردم و از آنجا که سبک کار اعتراضی بود، موجب سر و صدای بسیاری در سطح شهر شد. در این مدت طرفداران خود را نیز از طریق صفحات مجازی جذب می‌کردم. با گذشت زمان، اواخر سال ۹۳ به کمک تعدادی از دوستان، استودیویی در شهر همدان احداث کردم و در بازه زمانی سال‌های ۹۳ تا ۹۴، تنها به سرودن اشعار مشغول بودم.
آبگون عنوان کرد: مسیر هنری من پر از دوگانگی هاست؛ مسیرم پر از سختی است. من اولین نفری هستم که این سبک موسیقی را آوردم و کار می‌کنم. امثال من هم از بچه انقلابی‌ها ضربه می‌خوریم و به ما می گویند نفوذی و هم از آدم‌های مخالف نظام حرف می‌شنویم. شرایط سختی است که در میان دو فکر باشی و تو را متهم بدانند و به تو حمله کنند. گاهی برایم سوال پیش می‌آید که چرا ماندم؟! اما فکر که می‌کنم می‌بینم به خاطر اعتقاداتم مانده ام؛ خلاف جریان آب حرکت کرده ام و همین کار را سخت‌تر می‌کند.
این بازیگر درباره تأثیر عموی شهیدش در زندگی و ادامه مسیرش گفت: من به عشق شهدا و عدالت خواهی در مسیر هنری ام مانده ام. مدتی با مادربزرگم زندگی کردم. طی مدتی که در خانه مادربزرگم بودم او از خاطرات عموی شهیدم برایم گفت. سردار ایرج آبگون شهید گمنام ۸ سال دفاع مقدس عموی من است. سردار ایرج آبگون چندین مقام جهانی در رشته کشتی داشته و انسانی بسیار مودب، با معرفت و دارای ارتباط اجتماعی بالا بوده و خواهان فراوانی میان اقوام، آشنایان و حتی افراد غریبه داشت. او به ائمه معصومین (ع) به ویژه حضرت زهرا (س) ارادت خاصی داشته و به نوعی الگویی میان اقوام به شمار می‌رفت.
وی ادامه داد: صحبت‌های مادربزرگم مرا به فکر فرو برد که چرا تا کنون کسی این مطالب را برایم بازگو نکرده بود. کمکم با قرار گرفتن در متن این موضوعات، اطلاعاتم از عموی شهیدم جامع‌تر و کامل‌تر شد. دیگر زمان تغییر رفتارم به صورت تدریجی فرا رسیده بود.
آبگون اظهار کرد: من فشار عصبی زیادی را تحمل می‌کنم؛ مسیر هنری من سخت است و پایان آن را نمی‌دانم. با اتفاقاتی که در زندگی ام رخ داده است، در این مسیر قرار گرفته ام. سبک خوانندگی من مثل اسلحه ای می‌ماند که می‌خواهد روی هدف تمرکز کند. تعصبی روی سبک خواندنم ندارم؛ بلکه هدف این است به گام دوم انقلاب برسیم. انگیزه‌ای که در من و گروهم وجود داشت، این بود که راه شهدا را با جوانان امروز به اشتراک بگذاریم تا شاید یک نفر مسیرش را تغییر دهد. عدالت‌خواهی و حرکت در مسیر ضد اشراف‌گرایی و رفع فساد برخی مسئولان که در جامعه وجود دارد، هدف دوم ماست.
وی درباره تجربه بازیگری خود توضیح داد: بازیگری دنیای بزرگی است؛ اولین تجربه حرفه‌ای هنرپیشگی من در «دادِستان» رقم خورد. استرس بالایی داشتم که کار خوب می‌شود یا نه؛ اما آقای ده نمکی بسیار کمکم کرد تا بتوانم بهترین تجربه را رقم بزنم. تنها کسی که خود واقعی اش را در سریال بازی می‌کند، من هستم و این برایم بسیار ارزشمند است.
آبگون در پایان اظهار کرد: سبک خوانندگی من رپ نیست؛ بلکه گفت آواست. البته این سبک، قبل از من در صداوسیما پخش نمی‌شد و حالا پخش شده است. خداراشکر می‌کنم که این اتفاق افتاد؛ البته مسیر و هدف من باعث شد این کار از تلویزیون پخش شود.
انتهای پیام/
