پرویز بهرام ساعت ٨ صبح روز جمعه پس از تحمل ۵ساله بیماری سرطان، برای همیشه جهان مادی را ترک کرد، درحالیکه صدایش تا ابد در گوش و هوش و خاطرههایمان جاری است. او دوبلور شناختهشده سینما و تلویزیون بود و شاید اغراق نباشد اگر بگوییم همه ایرانیها حداقل یک بار در عمرشان صدایش را شنیدهاند. یکی از مهمترین رُلهایی که گفته بود و خود نیز آن را بیشتر از بقیه دوست داشت، اتللو بود. البته همه رُلهایش را دوست داشت اما «اتللو»، مستند «جاده ابریشم» و «مسلمانان» برایش چیز دیگری بودند. تا همین چند وقت قبل وقتی خبرنگاران در تماسها جویای حالش میشدند، به همسرش میگفت: «تیمسار بگو هنوز زندهام.» عادت داشت همسرش را تیمسار صدا بزند و حالا احتمالا به او گفته است: «تیمسار بگو من رفتم.» پرویز بهرام البته در کنار کار صداپیشگی و کارهای هنری خود، وکالت را هم دوست داشت و همین رشته را خوانده بود، اما از این راه درآمدی کسب نکرد. سالها به صورت عامالمنفعه به شغل وکالت اشتغال داشت، یعنی پرونده وکالت کسانی را برعهده میگرفت که توان مالی پرداخت حقالزحمه وکیل را ندارند.
او درباره انتخاب این شغل هم گفته بود که وکالت را به دلیل هنر دراماتیکی که در نفس وکالت وجود داشت، انتخاب کردم، چون یک وکیل باید بیان خوبی داشته باشد، حرفه هنرپیشگی و بیان خوب بخشی از کار وکالت است. بهرام از میان شاعران بعد از پروین اعتصامی و سیمین بهبهانی، فروغ را شاعر بزرگی میدانست و حتی با او یک فیلم هم بازی کرده بود: «فروغ شاعره بزرگی بود. حیف شد که فروغ زود رفت. با فروغ فرخزاد یک فیلم بازی کردیم، اما به دلیل اینکه اواسط فیلم او تصادف کرد و فوت شد، فیلم نیمهکاره رها شد.» پرویز بهرام، متولد چهارم مرداد ۱۳۱۲ بود، از اواخر دهه ۲۰ خورشیدی با حضور در دوبله فیلم ایتالیایی هنرپیشه کار صداپیشگی را شروع کرد و چند سالی هم بهعنوان بازیگر، صحنه تئاتر را تجربه کرده بود. گویندگی در مجموعه مستند «جاده ابریشم» و دوبله بازیگرانی چون اورسون ولز، کرک داگلاس، آنتونی هاپکینز و همچنین ناصر ملکمطیعی در سریال «سلطان صاحبقران» از کارهای شاخص این دوبلور و صدای ماندگار ایرانی بود.
