فرزاد ذوالقدری عنوان کرد که قصد دارد در المپیک پیش رو برای بلغارستان کار کند و تاکید کرد رفتن او ربطی به مسائل سیاسی ندارد. او در ابتدای سخن خود گفت: من ایران را دوست دارم، ایران کشور من است اما در ایران رقابت دشوار است و من شانس های بهتری برای تحقق رویاهای خود برای رقابت در بلغارستان خواهم داشت.”
ذوالقدری که در مسابقات جام جهانی ۲۰۱۵ مکزیک یک مدال نقره و در مسابقات قهرمانی آسیا در سال ۲۰۰۹ موفق به کسب مدال برنز شد، افزود: “تکواندو در ایران بسیار محبوب است، یک میلیون تکواندوکار در آنجا وجود دارد و واقعاً رقابت سخت است.”
انتقال او به بلغارستان باعث تعجب در ایران شده است، زیرا پدر ذوالقدری نزدیک به ۳۰ سال در فدراسیون تکواندو ایران کار کرد و بیش از یک دهه قبل از اینکه مدیر فنی شود، سرمربی تیم ایران بود.
ذوالقدری گفت که وی از خانواده خود که در ایران ماندهاند حمایت میشود.
اسلاوی بینه، رئیس فدراسیون بلغارستان اعلام کرد که وی در مورد ذوالقدری با فدراسیون ایران به توافق رسیده است.
بینه گفت: ” او به زودی، احتمالاً ظرف دو هفته تابعیت بلغارستان را بدست میآورد و ما واقعاً امیدواریم که وی در المپیک بتواند شرایط بازی را پیدا کند. من فکر می کنم او حتی می تواند یک مدال برای بلغارستان کسب کند”.
وی گفت: “او نه تنها یک تکواندوکار برتر است که باعث می شود تیم ما قوی تر شود بلکه او مرد بزرگ و یک ورزشکار بسیار با نظم است و این باعث می شود سطح تمرینات بالا رود.”
فدراسیون تکواندو ایران دراین باره دسترس نیست.
ذوالقدری که در رده ۸۰ کیلوگرم رقابت میکند، به عنوان بخشی از آماده سازی خود برای مسابقات انتخابی المپیک اروپا در مسابقات اسلوونی، آلمان، بلغارستان و بلژیک شرکت خواهد کرد.
ذوالقدری همچنین گفت که به تصمیم علیزاده برای ترک وطن خود احترام میگذارد اما افزود که وی هیچ ایدهای در مورد انگیزههایش ندارد.
در همین رابطه او ادامه داد: “این انتخاب خود اوست”. “من نمیدانم که چرا او تصمیم به ترک کشور گرفت. او در ایران بسیار محبوب بود و دولت ایران از او حمایت کرد. میخواهم تاکید کنم که رفتن من به بلغارستان هیچ ارتباطی با سیاست ندارد. من فقط یک ورزشکار هستم و به اینجا آمده ام زیرا می خواهم موفق شوم. میگویم این مهمترین تصمیمی است که تاکنون گرفتهام. این کار را کردم چون تکواندو زندگی من است. ”
وی در پاسخ به این سؤال که چرا بلغارستان را انتخاب کرده است، گفت که او به بسیاری از کشورهای اروپا سفر کرده اما بلغارستان برای او عالی به نظر میرسد.
تکواندو که آزادانه به عنوان “راه مشت و پا” ترجمه شده بود، پس از حضور در المپیک سئول در سال ۱۹۸۸ به عنوان یک ورزش نمایشی در سال ۱۹۸۸ به نمایش در آمد و از محبوبیت بالایی برخوردار شد و به سرعت بلند شد تا به یکی از تمرین ترین هنرهای رزمی در جهان تبدیل شود.
در توکیو ، ۱۲۸ مبارز تکواندوکار در هشت رده وزن – چهار نفر برای آقایان ، و چهار نفر برای زنان – به رقابت می پردازند.